Friday, November 25, 2011

Parlamentu orekatuta

Azaroaren 20an hauteskundeak ospatu egin ziren. PPk irabazi egin zuen orokorrean baina... Zelan geratuko zen parlamentua boto guztiek balio berdina izango bazenute? Hurrengo irudia jasotzen du banaketa:


Saturday, November 05, 2011

Grezia eta

Benetan nola dagoen Europa !

Monday, October 17, 2011

Bake hitzaldia 2011-10-17

Bakea erakarriko ote du?

Saturday, October 15, 2011

Arte & Teknologia

Ematen du, hurrengo bideoak ikusten, teknologia eta arteak bat egiten dutela. Nahiz eta testuingurua errobotizatuta egon (Lego piezak eta prozesagailuak -NXT- erabiliz) ikusten duguna plastikotasun eta kreatibitate handia dauzka, sortzaileak benetan sormena aplikatu behar izan zuten, dudarik gabe.

_____

"El lado activo del infinito"

Carlos Castanedak liburu sorta bat idatzi zituen joan den mendearen amaieran. Liburuen edukia soragarria zen, Mexikoko indioa eta tribu baten "nagual" izan den Juan Matusen ezagutza helarazten zigun Carlos horrek. Hurrengo bideoan, http://youtu.be/D_bL0bMJQVY helbidean dagoena, erakusten dira ideia nagusiak.

Sunday, October 09, 2011

II. Martxa Kolitza BBT Tuto

Urriaren 9an ospatu da mountainbikez egiten den 2. martxa hau. Ertain-altu mailako sailtasuna, 42 kilometrokoa eta nahiko gorabeheratsua, kolitzara igo eta jaitsi hainbat pista eta Balmasedan zehar, idudian ikusten den legez.
Antolatzailea Balmabike, bertako udalaren laguntzaz. Bukaeran, nola ez, babarrun platerak putxeretan egina, eta benetan behar zen ez bakarrik ahalginagatik, eguraldi fresko eta euritsua jasan behar izan zuten kirolariek.

Tuesday, September 27, 2011

koldo Aldairekin ados?

¿Al rescate de qué?

Leo en los periódicos que Brasil, China, Rusia e India ayudarán a Europa a salir de la crisis. Mi memoria se pasea por los míseros slums de Bombay y Calcuta, deambulo de nuevo por esa geografía oscura y sórdida y no puedo por menos que preguntarme dónde amasará la India esa ayuda para socorrer a un viejo continente cuyo “crecimiento” se ha desacelerado.
El pánico de la crisis invita a operaciones cuanto menos extrañas. El temor va calando todo, permea incluso la memoria hasta hacernos olvidar que este sistema estaba llamado a lo que ahora padece: a una profunda crisis capaz de provocar su propio y radical cuestionamiento. Ese pánico, esas constantes soflamas salvíficas de los economistas y políticos, empujan a pensar que hemos de implicarnos en el rescate de una civilización abocada a su fin. Evito la palabra fracaso en tanto en cuanto seguramente fue preciso haber transitado el desierto de la depredación y la explotación, de la notable ausencia de valores superiores, para poder reorientar nuestros pasos. De enrolarnos ahora en el empeño al que se nos convoca, habremos de observar previamente qué es lo que en definitiva se trata de salvar. No podremos olvidar que para que nazca una nueva civilización basada en los valores de la cooperación y el compartir, la anterior, asentada en los principios del materialismo y el sálvese quien pueda, deberá ir decayendo.
Poco afectan los números rojos de la Bolsa a una vida que nunca se detiene. El dulce de los higos cuelga de las mismas ramas, los últimos tomates cargados de jugo, las enormes calabazas que colmarán los pucheros del cercano invierno, colorean las mismas huertas en mi aldea… No sé nada de economía, pero cada amanecer puedo observar a mi alrededor que la naturaleza sigue pujando, que los árboles no han dejado de dar sus frutos y la tierra su grano. Contemplo que lo que se hunde es un sistema, no la vida en la que se asienta, no los resortes de la subsistencia. Llega el momento de los interrogantes grandes y profundos, no el de correr a producir no importa qué, ni a costa de qué, sin embargo muy pocas fuerzas políticas y sociales se avezan a cuestionar “en estos duros tiempos de crisis” la propia naturaleza de una civilización de por sí insostenible.
Ya no saben de dónde “rascar” fondos para salvar lo insalvable. La palabra “rescate” inunda los noticiarios de estos días, pero necesariamente habremos de dudar sobre el objeto de ese rescate. A la larga es un modelo social y económico caduco y sin esperanza alguna lo que se invita a reflotar. Pretenden hacernos partícipes de una macro operación de salvamento de una civilización que no compartimos. Se echa en falta un interrogante más generalizado del modelo y del objeto de producción, de nuestra forma en definitiva de ver el mundo y las relaciones. Solidaridad humana sí, pero para arrimar el hombro al empeño colectivo que se propone, tiene que haber un mínimo cuestionamiento de las bases del sistema voraz e individualista imperante, del consumo exacerbado, del ocio desnortado, del desarrollismo sin alma…
Ceda ya el brillo del espejismo en cualquiera de sus múltiples, flamantes y engañosas formas. No existe gloria alguna a golpe de “visa”. Debe saltar por algún lado esa ecuación diabólica de “a más consumo más progreso y bienestar”. Debemos olvidar ese fatal principio, pregonado por tantos millones y millones de pantallas, de que la felicidad depende de lo que compramos. Faltan otros tantos monitores que comiencen a cantar que la felicidad está en realidad dentro de nosotros/as y depende de nuestros pensamientos. La cruzada por la reactivación del consumo generalizado siempre nos resultará ajena. Elevemos la calidad de nuestros pensamientos para poder realmente cambiar el mundo; reactivemos nuestro vínculo con el latir de la vida, con lo sencillo, lo pequeño y lo hermoso, no con lo depredador, sofisticado, insostenible, costoso...
Mientras que no se pene la especulación, la economía fraude de enriquecimiento a golpe de teclado sin haber facilitado ningún bien a la sociedad; mientras que las grandes empresas y bancos campen a sus anchas, sin el control necesario..., no se nos aliste frente a ninguna crisis. Pero ahí no queda el condicionado, mientras que no se cuestione la megaciudad alejada de la naturaleza, sus leyes, su belleza, sus ritmos…, como primera fuente de desequilibrio humano, no nos podremos sumar a su cruzada. Mientras no se nos invite tanto a comprar y más comprar, sino a coger con fuerza la azada, a amasar nuestro pan, a agitar nuestros árboles…; mientras que su propuesta no incluya una invitación a una vida más natural, sensata, coherente, armoniosa, comunitaria…, difícilmente nos podremos sentir partícipes del desafío colectivo que por doquier se nos propone.
Sumarse a la reactivación de la economía y su mercado implica identificación con su filosofía, con los productos y servicios con los que trasiega, sin embargo no ocurre así en muchos casos. Hay mucha producción de “bienes” y servicios que no se aviene con nuestros principios e ideales. ¿Y si la moda ya en el vestir, ya en el ver, el leer, comer..., con toda su inherente dependencia, nos empieza a resultar ajena y nos hacemos más los dueños de nosotros mismos y de nuestros destinos? ¿Y si en lugar de reactivar una economía sin futuro, reactivamos la vida en el campo, la vida más humana, más colaboradora, más cercana…? ¿Y si reactivamos nuestros propios potenciales para cultivarnos, para crecer y disfrutar sin tanta y tan sojuzgante dependencia de la industria del ocio? ¿Y si reactivamos la bici, la chimenea, las aldeas, los campos, las huertas sin química, el calor humano, el gozo de la amistad, la ternura de la existencia...?
La crisis marca límites, finales de recorrido no estaciones de “rescate” o de servicios. La crisis es por encima de todo una urgida invitación a comenzar a pensar diferente, por fin en clave colectiva, en clave de tierra, de amor por cuanto late... No es tanto un sistema decrépito y depredador lo que nos resistimos a rescatar, sino más bien una conciencia humana egoísta e irresponsable que deseamos ver superada, una nueva conciencia comprometida con nosotros mismos y con cuanto nos rodea, una conciencia más solidaria, más generosa..., la que deseamos ver poco a poco instaurada. Por lo tanto, antes de reactivar nada, alcancemos mínimos acuerdos, por el bien de todos, de toda la vida que palpita. Alcancemos consensos de futuro también por el bien de las generaciones que gateando ya se acercan, de quienes de seguro sí querrán gozar, sin explotarlo y diezmarlo, de este bendito y maravilloso jardín por nombre tierra.
Koldo Aldai
www.artegoxo.org

Wednesday, August 17, 2011

2011 Solar Quedada ospatu egin da

Joan den asteburu luzean ospatu egin zen aurtengo Solar-Quedada Nafarroako Kortes herrian. Ostiral eta larunbatean berrogei ikaslek jaso egin zuten 16 orduko energiari buruzko formazioa. Nahiko praktikoa izan ei da eta zenbait muntai eta frogaketa egin omen zuten.

Igandean, 14an, eta astelehenean "Quedada", bilkura, bera ospatu zen. Horra joan dira energia berriztagarrien aldeko mota guztietako jendea. Lehenengo energia nuklearren kontrako komite kide batzuk ere bertan agertu ziren: Mario Gabiria, Artemio Baigorri, edo Extremaduratik etorritako Juan Serna, ezagunen artean; liburugileak: Super eta Iñaki Urkia; enpresari eta erreferentea mundu honetan: Pep Puig – zeinek omenaldi bat jaso egin baitzuen- Josep Puig ere bere ezagutzarekin hartu zuen parte. Eguzki asmakizunen hedatzailea, Luis, Taer Solar sortzailea. Jesús Caballero, eta bere proiektu jasangarria Cascanten; Dinamizatzailea Manolo Viches, nork jendeari hainbat azalpen eman baitzion, eta bere azpiegitura ekarri zuen erakusteko eta auzolanez eginiko bazkariak prestatzeko.
Gai batzuk jorratu ziren foroan:
· Korteseko alkateak aurkeztu zuen, bertako nekazari eta teknikariekin, horko haize-sorgailuen parkea. Honen ezker Erriberako herri horren zelaiak ureztatzeko aukera izango dute.
·  Zentral nuklearren itxiera, batez ere Estatukoak. Bereziki Pep Puig teknologia honen hiru gezur azaldu zituen modu errazaz. Mario Gabiriak ere, bere argudio adierazi zuen, hots, ez dago inongo aseguru etxe enpresa horien jarduera aseguratzen duena, bermatzen duena, beraz, ezin dira martxan jarri, legea bete nahi badute.
·   Indar elektrikaren erreziboak ordaintzerakoan, enpresa aldatzeko aukera zabaldu zuen “som energia” elkarteak. Honen bazkideek eskatzen dute bereziki, haiek erabiltzen duten energia iturburu berriztagarria izatea. Badirudi irailetik aurrera jarriko da martxan eta, nahiz eta katalunian sortuta izan, edonork aukera dezake elektrizitate komertzial konpainia moduan.

“Aisialdirako” denbora ere izan zen, orduan Zine,  musika eta bisitak egin ziren. “La hora 11” Jordi Mirallesek aurkeztuta. Eskolako atezainak sorpresa eman dio bere musika egiteko artea erakusterakoan. Jordi Skywalker y la Compost Band Orquesta,  bere tresnak garraiatzeko astoak erabiltzen dituelako ospe handia lortzen ari dena. Gaztelua barrutik ikusteko aukera izan zen, Concha eta Montsek azalduta.
Hurrengo helbidean irakur dezake Korteseko deklarazioa

Wednesday, July 27, 2011

AIKAI

Balmasedako Eguzki dantza taldeak Errusiako Aikai antzerki eta dantza taldea gonbidatu du aurtengo X dantza ediziorako.
Taldea oso alaia eta "Errusia sakoneko" abestiak zein antzerki sketchak eskaini dizkiote Donibane plazan zegoen jendetzari.
Beste aldetik, Eguzki kideek itsasoko piezak, Lekeitioko ospetsua den zerraldo baten gainean egiten duena, bereziki, eta Nafarroako Korteseko "paloteado" eskaini dute ere bai.
Ea datorren urtean zer sorpresa ekartzen diguten...

Saturday, July 23, 2011

2011 SQ Nafar Kortesko Solar Quedada

Aurreko urteetan bezala, agorrila honetan "Solar Quedada" delako bilkura egingo da Nafarroako Kortesen herrian. Ekitaldia eta egitaraua bere Web orrian aurki dezake.

Udan murgilduta

Uda guztiak bezala hau ere SUArekin hasi da, Donibane- sua, hain zuzen. Edonon pizten dira udaberrian metatutako gauzak, bereziki ortuetan, belarra kiskaltzeko. Enkarterrian  askotan ikus ahal dira suak, bereziki Muskizen, non herriko jaiak ospatzen diren. Hiru mila argi-zuziak baino gehiago bildu ei dira aurten.
Baina ez bakarrik Muskizen, Balmasedan ere jende multzo bat bildu zen sutondoan:
 URA
Baina udan gozatzeko urak du arrakasta handiena; Balmasedan "El Carmen" jaietan, Kadagoa ibaia jaitsi egiten dute gazteek, beste batzuk arrainan harrapatzen saiatzen duten bitartean 

LURRA eta AIRE!!!
Elementuekin amaitzeko, lurrean gogor jo eta aurrera!. Galarleiz ospatu da aurten arrakasta handiarekin, helmuga Zallako udaletxearen inguruan amaitzen zen. Aurreko urteetan bezala, adin eta sexu guztietako partaide hartu dute parte bai muntain bike, martxa ala lasterketa modalitateetan.
Eta nola ez, Tourra, aurten ere Enkarterriko Samu Sanchez Pariseko podiumean izango da Mendiko maillotekin. Euskaltel taldea, nahiz eta aurrekontua murriztuta oso lan handia egin du eta txaloak ere merezi egin ditu.

Friday, June 10, 2011

Zallako erietxean helikopteroa

Larrialdi bat dela eta Osakidetza helikopetero bat lur hartu du erietxearen aurrean. Ingurukoak apur bat sorpresaz hartu egin dute gertatutakoa

Sunday, May 22, 2011

Banku etikoa

Joan Molék, TRIODOS Bank sortzaile bat, bankari ohia, etika eta ez etekin ahalik eta gehien ateratzea defendatzen du. Lurra mekanikoa da baina Gaia sistema organikoa da, lehenengoa automatikoki doa baina Gaia bizirik dago eta puntu batean gertatzen dena guztiok ohartzen dute...
Bideo luzea da, ia bi ordu, baina hainbat idei interesgarri adierazten du Joanek, eta lehenengoa ekonomia ez da matematika soilik, giza banakakoak elkar komunikatzeko balio duen zerbait dela...

Sunday, May 15, 2011

SCRATCH EGUNA

Scratch softwarek arrakasta handia lortu egin du azken urte hauetan. Gazteekin hasten da programatzen joko moduan eta "fitxak" edo ikurrak erabiltzen. Ahalmena nahiko handia da, nahiz eta hasieran denbora pasa besterik ez eman.

Bere eguna ospatzen dutenek web orri batean adierazten dute zehaztasunak eta parte hartzeko moduak ere bai.

Monday, March 21, 2011

1000 kurrilo Japonientzat


Makiko Sese, Madrilen bizi den neska japoniar batek, ideia bat izan du bere herriari laguntzeko. Aspaldidanik  kurriloak dira herri horren sinboloa, nolabait zori on ematen dute. Neska honek Web orri bat sortu du non laguntza bideratzeko papiroflexia erabili baitu. Bideo batean azaltzen du zelan egin kurriloak papera erabiliz, argazki bat berari bidaltzea proposatu du eta berak Japoniara bidaliko zuela. Hona hemen teknika:
Hala bedi!

Saturday, March 05, 2011

Emilio Olabarria Balmasedan

EAJk Madrilgo kongresuan duen pisuzko diputatua den Emilio Olabarria Balmasedan izan zen martxoaren 4an hitzaldi bat ematen. Konkretuki, pentsioei buruz aritu izan zen. Adierazpen maila altua eta gaia ongi ezagutzen duela erakutsi zuen, gaiari buruzko hainbat komisio eta lan taldetan izan ondoren. Atsegina, trinkotuta, diskurtso ongi sailkatuta, eta behin baino gehiago partiduaren aldeko keinu egin zuen, espero ahal zenez.

Saturday, February 12, 2011

SARE SOZIALAK


“Sare sozialetan preso” izenburuarekin Igor Leturiak idatzi egin du artikulu bat Elhuyar aldizkarian; bertan Sir Tim Berners-Lee, Webaren asmatzaileak, adierazi zuena erakarri du. Sintetikoki, Webaren sorrerako printzipioek (unibertsaltasuna, deszentralizazioa, estandar irekiak, sarearen neutraltasuna…) jasan dituen beherakada nabarmentzen du., are gehiago, egungo sare sozialek printzipio horiei kalte egiten dietela.
Sareak erabat itxiak dira, honela jendeak lagun gehien dituen saretan ematen du izena, eta mundu guztia sare gutxi batzuetan kontzentratzen da, dena erabat zentralizatuta geratzen da, gainera, enpresa baten edo batzuen monopolio edo oligopolioa gertatzen da.
Beste fenomeno bat zabaltzen ari da, blogetan edo foroetan sortzen diren eztabaidak helarazten dira honelako sareetara, jendeak bere lagunekin partekatzen dituelako, azkenean sakabanatzen dira erakarpenak, hasierako blog edo foroa kaltetuz.
Beste aldetik, sare batean sortzen diren edukiak bertan geratzen dira, formatu estandar ez dagoenez ezin da eraman beste batera. Igorrek konparatzen du egoera gure posta elektroniko zerbitzuaren hornitzaile batek ez bagintuen uzten mezuak bestetara bidaltzea.
Zelan saihestu egoera hau?  Azken honetan zerbitzu pare bat martxan daude: Status-Net software libre da, edozeinek instalatu dezake; Identi.ca zerbitzu-hornitzaileak erabiltzen du eta OStatus standard irekia erabiltzen du zerbitzari ezberdinen artean egoera partekatzeko. Iaztik Diaspora software librea sortu zen ere, intentzio berdinekin.
Aukerak badaude, orain gure erabakiak!

Saturday, January 29, 2011

Energia sortzen trenbidean


Nola ez zitzaigun bururatu? trenek trenbidea zapaltzean, eta efektu piezoelektrikoz, energia sor dezakete. Honela pentsatu zuen Israelgo enpresa den Innowattech-ek, eta lehen autobideetan eta orain trenbideetan energia ekoizten ari ei da. Trenbideen azpian zoru bereziak kokatzen dira, noski materiala efektu piezoelektrikorako sentikorra izan behar da.  Kasu honetan ez bakarrik energia, zeramikazko diskoek informazioa jasotzen dute: ere bai: zenbat tren, ze abiadura, zenbat gurpil...